Deze film, die misschien wel de sleutelfilm van dit programma is, is een speelse verhandeling over fake en tegelijk zelf een vervalsing. Welles presenteert zich als een charlatan-goochelaar en beweert dat hij het komende uur de zuivere waarheid zal spreken over enkele opmerkelijke voorbeelden van vervalsing. Daartoe hermonteerde Welles een televisiefilm van François Reichenbach over de meester-schilderijenvervalser Elmyr de Hory. Reichenbachs materiaal leverde hem bijna zijn hele film op, waardoor Welles ironisch genoeg van bedrog werd beschuldigd. Zijn film over fake zou te weinig 'echt' Welles bevatten. Dit lijkt op curieuze wijze op het mooie verhaal dat Welles in de film vertelt over een jongedame (Oja Kodar) die een zomer met Pablo Picasso doorbracht. In ruil daarvoor kreeg ze ruim twintig schilderijen op voorwaarde dat ze niet zouden worden geëxposeerd. De dame liet de reeks vervalsen en verbrandde de originelen. Het schildergenie had hierop geen antwoord. Waar gebeurd? (GjZ)
- Filmmaker
- Orson Welles
- Productieland
- VS
- Jaar
- 1975
- Festivaleditie
- IFFR 1997
- Lengte
- 90'
- Medium/Formaat
- 35mm
- Taal
- Engels
- Producent
- Les Films de l'Astrophore
- Sales
- Alexandra Henochsberg
- Scenario
- Oja Kodar, Orson Welles
- Camera
- Gary Graver
- Cast
- Oja Kodar, Orson Welles