Na vijf jaar afwezigheid keert Katsu terug naar zijn geboorteplaats, een vissersdorp. Hij vindt werk in een bioscoop en krijgt een verhouding met de eigenares. Op een dag ziet hij Mitsuo en Yoko tussen het riet de liefde bedrijven. Mitsuo was ooit een klasgenoot van hem, maar als ze elkaar ontmoeten ontkent Katsu nadrukkelijk zijn eigen identiteit. Zelfs als Katsu oog in oog met zijn moeder komt te staan, zegt hij dat hij haar niet kent. Mitsuo’s minnares Yoko is geïnteresseerd in Katsu. Katsu bekent haar dat hij op de loop is omdat hij in Tokio iemand heeft vermoord. Een yakuza achtervolgt hem. Koibito tachi wa nureta is Kumashiro’s favoriete film. Er komen veel bekende elementen uit Kumashiro’s latere films in voor – het motief van de zwervende man, een fiets met toebehoren, de klagende vrouw die zichzelf probeert te verhangen maar daar niet in slaagt. De scène waarin de personages tijdens het opkomen van de zon bokspringen in de duinen is beroemd vanwege de lange, ongesneden opname. Men verwachtte wel dat de censuur bezwaar zou maken tegen de volledige naaktheid van actrice Nakagawa Rie (Yoko), maar tijdens de opnamen was het Kumashiro’s bedoeling de innerlijke gevoelens van de drie vast te leggen.
