De laatste door Gance zelf gemaakte geluidsversie van zijn befaamde Napoléon, niet te verwarren met de na zijn dood gemaakte, alom geprezen reconstructie van het origineel uit 1927 door Kevin Brownlow. Al in 1934 maakte Gance een ingekorte geluidsversie van zijn Napoléon, maar de ultieme versie, getiteld Bonaparte et la révolution, maakte Gance in samenwerking met Claude Lelouch. De basis was nog steeds de oer-Napoléon uit de zwijgende periode, maar Gance voegde daar enkele nieuwe scènes aan toe. Bijna een halve eeuw later had Gance een andere visie op de historische Napoléon Bonaparte ontwikkeld; de zelfgekroonde keizer zou in wezen een republikein zijn geweest. Verder liet Gance zich inspireren door het feit dat generaal De Gaulle en André Malraux elkaar tijdens de première van Napoléon voor het eerst ontmoetten.
- Filmmaker
- Abel Gance
- Productieland
- Frankrijk
- Jaar
- 1971
- Festivaleditie
- IFFR 1996
- Lengte
- 200'
- Medium/Formaat
- 16mm
- Producenten
- 13 Production, Abel Gance
- Scenario
- Abel Gance
- Editor
- Abel Gance
- Cast
- Abel Gance