Zelden zal een eerste speelfilm van een totaal onbekend driemanschap zo snel een cultstatus hebben verworven als C'est arrivé près de chez vous. Na zijn eerste vertoning in Cannes is de film begonnen aan een ware zegetocht langs de internationale festivals, om overal een verbijsterd publiek achter te laten. Na C'est arrivé près de chez vous heeft het begrip zwarte humor een nieuwe en grimmigere inhoud.Hoewel de film gaat over een 'professionele' lustmoordenaar, zit de schokkende werking vooral in de uiterst vitale en realistische vorm. De drie regisseurs spelen zelf rollen in de film; Benoît Poelvoorde neemt de belangrijke rol van de moordenaar voor zijn rekening en de twee anderen spelen min of meer zichzelf als een reportageteam dat een documentaire maakt over de moordenaar. Het acteren van Poelvoorde is adembenemend; met een overtuigende en natuurlijke arrogantie speelt hij direct op de camera, die hem als een magneet volgt. De zwart-wit beelden verhogen het documentaire effect, dat door de hoge graad van bizarheid echter nooit werkelijk realistisch wordt.Konrad Maquestieau schreef in Andere Sinema: 'Eigenlijk gaat het niet om een filmploeg die een reportage maakt over een moordenaar, maar om een moordenaar die een film maakt'. De film gaat sommige professionele kijkers te ver. B. Ruby Rich verzette zich in een artikel in Sight & Sound tegen de 'snuff-film violence with which it slams its viewers'. Maar geen enkele criticus kon ontkennen dat het een hele sterke film is. Nogmaals Maquestieau: 'De kracht van de film ligt in de kortsluiting van twee elementen die elkaar zelden ontmoeten: de wreedheid en de poëzie'.
- Filmmakers
- Rémy Belvaux, André Bonzel
- Productieland
- België
- Jaar
- 1992
- Festivaleditie
- IFFR 1993
- Lengte
- 95'
- Medium/Formaat
- 35mm
- Taal
- Frans
- Producent
- Les Artistes Anonymes
- Sales
- World Marketing Film
- Distributeur
- Universal Pictures Benelux