Proof is een complexe, intelligent geschreven film die verschillende thema’s aansnijdt, waaronder dat van de obsessie die onvermijdelijk tot hevige emoties binnen een wankele driehoeksrelatie leidt. Iemand vertelde Jocelyn Moorhouse een paar jaar geleden dat hij een blinde fotograaf had ontmoet. Dat vormde volgens de filmmaakster de aanleiding voor haar eerste lange speelfilm. Op dat moment was het nog niet helemaal tot haar doorgedrongen, maar later ging de vraag waarom een blinde foto’s maakte haar steeds meer fascineren. Moorhouse: ‘Blind people have to place their faith in others. I wanted to tell the story of a man who couldn’t’.Die man is Martin en hij is al blind vanaf zijn geboorte. Als kind had hij al het gevoel dat zijn moeder bij haar beschrijvingen van de omgeving die hij niet kon zien bewust niet de waarheid vertelde om hem te straffen voor zijn handicap. Eenmaal volwassen vertrouwt hij niemand en hij raakt sterk geïsoleerd. Hij maakt foto’s van zijn omgeving om objectieve bewijzen (‘proof’) te hebben, maar hij blijft afhankelijk van anderen om de foto’s te beschrijven. Als hij Andy ontmoet lijkt dit probleem opgelost. Ze ontwikkelen een hechte vriendschapsband en Andy zweert dat hij Martin altijd de waarheid zal vertellen. Maar Martin’s huishoudster Celiaverstoort de harmonie. Zij is verliefd op Martin die haar liefde echter niet beantwoordt. Dan neemt Celia wraak.Moorhouse roept in haar film een grote seksuele spanning tussen de drie personages op. Dimitri Eipides (directeur van het festival voor nieuwe cinema in Montreal): ‘Proof is a striking debut that will be talked about for years to come’.