In deel twee, gemaakt door Jef Cornelis en Chris Dercon, wordt gepoogd door te dringen in vijfhonderd jaar Braziliaanse cultuur. Naar wat zijn zij op zoek en naar wat zijn wij op zoek?’Je vindt niet wat je zoekt’ is een zin die is terug te vinden op een werk van de Braziliaanse kunstenaar Cilde Mereiles. Mereiles en talrijke andere Braziliaanse hedendaagse kunstenaars geven in hun werk voortdurend uitdrukking aan het spanningsveld dat de Braziliaanse cultuur in zich bergt. Want hoe laat de culturele identiteit van een land als Brazilië, waar meer dan waar ook ter wereld een vermenging van de meest diverse culturen aan de basis ligt van die identiteit, zich nu eigenlijk omschrijven?In de jaren twintig van deze eeuw hielden talrijke intellectuelen en kunstenaars zich bezig met die vraag. Zoals de beweging van beeldend kunstenaars, schrijvers, musici en cineasten, uit vooral Rio de Janeiro, die zichzelf ’tropicalisten’ noemden. In diezelfde jaren groeide Sao Paulo uit tot de grootste en meest indrukwekkende metropool van het Zuidamerikaanse continent. Vanaf midden jaren tachtig treedt in deze stad een groep jonge beeldende kunstenaars op de voorgrond die het sentimentalisme van de tropicalistische beweging wil ontstijgen. Het werk van bijvoorbeeld Jac Leirneris, op niet mis te verstane wijze, een uiting van de confrontatie tussen de zogenaamde internationale kunst uit de grote kunstcentra en de kunst die in de periferie wordt gemaakt.
