Night on earth

Een film die eigenlijk uit vijf korte filmkomedies bestaat. Alle vijf hebben ze de typische Jarmusch-atmosfeer, die Lawrence Cohen (Variety) verklaarde uit de ‘quirky’ humor van Jarmusch. Cohen typeerde de film ook nog als een ‘existential comedy’ en plaatste hem daarmee in het verlengde van Jarmusch’ vorige film Mystery train.De vijf episodes spelen zich af in dezelfde nacht, op verschillende plaatsen op aarde. In het openingsshot, dat begint in de ruimte, wordt de aarde steeds dichter genaderd, waarna het eerste deel zich in Los Angeles afspeelt waar de avond net gevallen is. Aan het slot van het laatste deel, dat speelt in Helsinki, breekt de ochtend weer aan.Ieder deel begint met het zelfde gegeven: de vluchtige ontmoeting tussen een taxichauffeur en zijn nachtelijke klanten. Maar daarna is de toon steeds anders, bepaald door het karakter van de stad en haar bewoners. De voor Amerikaanse begrippen onconventionele casting speelt daarbij ook een rol: voor iedere stad zijn acteurs gekozen ‘die er thuishoren’, zoals Béatrice Dalle in Parijs en Kaurismäki-acteur Matti Pellonpää in Helsinki. Sommige delen zijn uitermate komisch, zoals dat in New York met Armin Müller-Stahl en vooral het deel dat in Rome speelt, met Roberto Benigni. Het afsluitende deel daarentegen, in Helsinki, is in en in triest. Oscar Moore (Screen International) schreef daarover: ‘Rarely has a more miserable tale been told to three more miserable people in a colder, bleaker city’.Jarmusch was bij Night on earth zijn eigen producent en had volledige artistieke zeggenschap. Hij is zelfs de eigenaar van de filmnegatieven, wat zeker voor Amerikaanse films zeer ongebruikelijk is.