My own private Idaho

My own private Idaho (waarvan de titel is ontleend aan een liedje van de popgroep de B-52's) bevat een hele reeks verschillende stijlen. De film kent humoristische en satirische momenten, die verwijzen naar televisie en commercials, zeer gestileerde scènes en nagenoeg documentaire momenten. Van Sant vermengt melodrama en absurdisme en verwerkt zowel experimentele invloeden (waaronder de films van Andy Warhol) als conventionele speelfilmelementen. In de bonte verzameling personages (gespeeld door professionele acteurs en authentieke '(ex)-street hustlers') bevindt zich onder andere een Falstaff-achtige bedelaarskoning (overtuigend gespeeld door de regisseur William Richert), en op het moment dat hij in de film zijn opwachting maakt, wordt het theatrale aspect uigebuit en vormen de dialogen een komische vermenging van 'Shakespearean English and contemporary street jive' (Ralph Rugoff in Premiere).De film, die zich voor het grootste deel afspeelt in Portland, Oregon, vertelt het verhaal over de twee mannelijke prostituées Mike en Scott, gespeeld door respectievelijk River Phoenix en Keanu Reeves. Mike is 'narcoleptic'. Hij lijdt aaneen soort vallende slaapziekte die hem in soms netelige en dan weer humoristische situaties brengt en die gepaard gaan met visioenen van het schilderachtig gefilmde landschap van Idaho. Scott, die de boezemvriend zal worden van Mike, is een jongen uit een rijk milieu die uit protest kiest voor het leven aan de zelfkant. Mike is op zoek naar zijn moeder van wie ieder spoor lijkt te zijn verdwenen. De zoektocht doet Mike en Scott onder meer in Rome belanden.Gus Van Sant geldt momenteel als één van de meest opvallende onafhankelijke regisseurs van de Verenigde Staten. Rugoff: 'Idaho should establish its director as America's most independent-minded filmmaker'.