De film bestaat uit een stroom symbolische, experimentele beelden. Op de geluidsband leest Sylvia Plath haar Lady Lazarus. De film is daardoor meer literair dan de andere ‘new directors’ films, maar door de overdadigheid van de visualisering voegt hij zich toch goed bij de andere films. Lady Lazaraus probeert de poëzie van Plath in beelden te vertalen. Daarnaast wordt er ook gebruik gemaakt van fragmenten uit interviews met Plath. Volgens Lahire is in het werk van Plath een duidelijk ‘cinematic vision’ te onderkennen. De film is wel omschreven als een draaimolen van gespiegelde beelden.In de film voelt een vrouw zich onweerstaanbaar aangetrokken door de stem van Plath en ze wordt een medium voor de dichteres tijdens een spirituele séance. De film is gedraaid tijdens een reis van Massachusetts naar Camden, de plaatsen die een rol spelen in leven en werk van Plath.
@ Miss Queencake heeft een artificiële stijl en droom en werkelijkheid lopen in de film in elkaar over. Holiday noemt haar film zelf een tragi-komische…
Een verbeelding van de geheugenstroom van Cait, een meisje dat probeert het verdriet van een verbroken relatie te verwerken. Haar fantasieën weerspiegelen wanhoop en agressie.…
Eén van de meest extreme en geslaagde voorbeelden van het ‘new directors’ filmen. Een surrealistische burleske die in zijn uitbundige gekte lijkt op een radicalisering…