Bij de uitbreng van Tampopo midden jaren tachtig werd de film onmiddellijk onthaald als een instant klassieker. Deze slimme, speelse en hilarische ‘noedelwestern’ − als variant op het Italiaanse spaghetti-genre − is een satire op de sociale conventies die de natuurlijke menselijke driften tevergeefs in toom proberen te houden. Eetlust, geweld en erotiek gaan hand in hand in dit libertijnse feestmaal, dat alle genres op zijn kop zet en vol zit met verwijzingen naar Buñuel, Clint Eastwood en Chaplin.
Een knappe weduwe beheert een vervallen eethuisje in Tokio. Een vrachtwagenchauffeur en zijn vriend trekken zich haar lot aan en willen de zaak in het beste eethuis van Japan veranderen. De weduwe gaat zich verdiepen in de delicate kunst van de noedelbereiding. En passant schotels ze enkele populaire Japanse gerechten voor en geeft ze tips over seks en eten (en seks tijdens het eten). Ook wordt de toeschouwer bestraffend toegesproken over eetgedrag in de bioscoopzaal.
Film details
- Productieland
- Japan
- Jaar
- 1985
- Festivaleditie
- IFFR 1988
- Lengte
- 115"
- Medium/Formaat
- 35mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
O bobo
Een theatermaker voert een stuk op over de Portugese onafhankelijkheid waarin grenzen tussen tijd en fictie vervagen.
-
Nice and Big
Tijdens het festival van 1988 was deze persoonlijke dagboekfilm het gesprek van de dag. Filmmaker bivakkeert op een zolder zonder stromend water en
-
Douro, faina fluvial
Inmiddels honderd jaar oud, de Portugese meester De Oliveira, en nog steeds vernieuwender, frisser en actiever dan de gemiddelde debutant. Zijn lyr