O império do desejo

Weduwe Sandra reist naar haar afgelegen strandhuis om er krakers te verjagen. Onderweg geeft ze een hippiestel een lift, die zij uiteindelijk vraagt om huisbewaarder te worden van het strandhuis. Met de hulp van de louche advocaat Doctor Carvalho weet ze de krakers weg te krijgen. Als Sandra’s vriend arriveert, neemt het verhaal een erotische wending. Tegelijkertijd krijgt Sandra het doodsbenauwd van verhalen over een plaatselijke ‘engel der wrake’ die het gemunt heeft op onbeschaafde klaplopers – een gewelddadig contrast met de euforische stemming.

O império do desejo was de eerste Braziliaanse film die door de wat soepeler wordende militaire censuur werd bestempeld als ‘pornografisch schouwspel’ en als zodanig in bioscopen mocht worden vertoond. Dat schiep een belangrijk precedent voor de Braziliaanse filmcultuur van de jaren tachtig. Hubert Bals wilde de film al midden jaren tachtig op IFFR vertonen, maar dat lukte niet. Na dertig jaar niet beschikbaar en bijna vergeten te zijn, wordt de film in 2012 alsnog gepresenteerd – met een gloednieuwe 35mm-kopie.