Echtgenote en moeder uit de provincie reist naar de grote stad om te ontsnappen aan haar onderdrukkende huiselijke bestaan. Zij begint haar nieuw verworven vrijheid te verkennen door haar naam te veranderen van Maria in Lilian. Het idee van de seksueel bevrijde vrouw was in het Brazilië van de jaren zestig en zeventig nooit uitvoerig in films aan de orde gekomen (de exotisch gemaakte en veel te simplistische film Dona Flor and Her Two Husbands volgde pas het jaar daarop). Reichenbach benadert dit taboe niet belerend, noch is hij uit op goedkoop effectbejag. Deze ‘avontuurlijke tragikomedie’, met zijn losse verzameling verhalen en kleurrijke personages die door de film lopen, als in Joaquim Pedro de Andrade’s Macunaíma (1968), is in essentie een verhaal over verschillende vormen van bewustzijn. Naast het eenvoudige gezinsleven bestaat er ook een veelvoud aan relaties, behalve landbouwpolitiek bestaat er ook stedelijke politiek, en de complexe aard van het overleven kent vele schakeringen.