La colonia penal

"Na Que Hacer? wilde ik een eigen 'onverantwoordelijke' film maken, die totaal los stond van de Chileense werkelijkheid: La Colonia Penal is een vrije interpretatie van een verhaal van Kafa. Als ik hem in de rechtbank zou moeten verdedigen zou ik zerggen dat het een metafoor van de omstandigheden in Latijns-Amerika is. Het speelt zich af op een eiland in de Stille Oceaan, ruim 300 kilometer uit de kust van Peru of Ecuador. Het eiland was vroeger een lepra-kolonie, daarna een strafkamp, in 1959 startte er een experimentele woongemeenschap onder auspiciën van de Verenigde Naties en sinds 1972 is het vrij gebied. In dit Zuidamerikaanse Klein Zwitserland, dat ook in kantons is verdeeld, worden echter nog steeds gevangenisregels gehanteerd. Het is een soort strafkolonie met zelfbestuur. De bewoners gedragen zich als gevangenen, vertonen het gedrag van het sub-proletariaat, lopen rond met messen en spreken hun eigen taal die is doorspekt met oude Spaanse en Engelse woorden. Hun taal is volkomen kunstmatig. Op een dag arriveert er een journaliste op het eiland, die wat rondkijkt en ontdekt dat er verschrikkelijke dingen gebeuren. Maar deze verhalen over martelingen en geweld zijn deels weer door haar zelf verzonnen om haar krant te voorzien van nieuws. In plaats van koper levert het eiland nieuws. UPI, FAO of CEPAL betalen alles. We financierden de film met geld dat Dario Pulgar had geërfd." Interview door Bolzoni, 1973)