Bhavni bhavai

De ‘Bhavai’, een uitstervende vorm van volksdrama in Gujarat, die verschillende uitvoerende kunsten omzet in sociaal relevante communicatie, ligt ten grondslag aan deze film. Een van de Bhavai verhalen heet ‘Achhootno Vesh’ (Het kleed van de paria), dat handelt over de uitbuiting van de Harijans (zo laag in de kastenhiërarchie dat ze als onreinen werden beschouwd). In dit gebied vaardigde de heersende kaste kledingmaatregelen uit, die de Harijans zowel een bepaald stempel opdrukten als ontmenselijkten. Zo moest een Harijan een bezem achter zich dragen om zijn voetstappen weg te vegen. Van hem werd geëist een derde mouw te dragen als teken van onderdanigheid en hij moest een spuwbak van klei om zijn nek dragen. Op zijn hoofd mocht hij alleen een ongeweven stof dragen.
Bhavni Bhavai is het verhaal over de wijze waarop deze vernederende sociale maatregelen werden veranderd. In de Gujarati-cinema is het uniek dat een film niet alleen de ‘Bhavai’ als stijlmiddel gebruikt, maar er ook een Brechtiaanse invalshoek aan toevoegt. In de film vraagt een groepje angstige kinderen aan een oude man waarom hun hutten worden verbrand. Om ze gerust te stellen vertelt de oude man een verhaal in de Bhavai-stijl. Als hij het moment nadert waarop de confrontatie zal plaatsvinden tussen de Harijans en hun onderdrukker, toont hij dat de paria’s in staat zijn hun angsten van zich af te werpen en te strijden voor hun rechten.