Deze film gaat over mijn oma. Ze heet Corrie Boon en is bij het maken van de film 80 jaar oud. Ze heeft altijd in Amsterdam gewoond en heeft twee kinderen. Ze trouwde op haar 19de. Het huwelijk duurt 50 jaar, tot de dood van mijn opa. Daarna blijft ze 7 jaar alleen. In die tijd heeft ze het bij vlagen moeilijk, hoewel ze actief blijft. Twee jaar geleden ontmoette ze ome Jan.
Jan Daalder is ook Amsterdammer, 70 jaar oud. Hij was twee keer getrouwd. Tijdens de 30 jaar van zijn tweede huwelijk wordt zijn vrouw invalide. Ome Jan verzorgt haar. Een half jaar na haar dood ontmoet hij oma. Ze wonen nu twee jaar samen. Mijn oma noemt zich in gezelschap mevrouw Daalder.
Ome Jan en oma, twee gewone oude mensen die zich niet onderscheiden van anderen of het moet zijn dat ze zich niet afgedankt voelen. Ze hebben elkaar ontmoet toen hij 68 en zij 78 was. Ik heb me afgevragd of hun ontmoeting op toeval berust; of het gaat om twee oude mensen die blij mogen zijn dat ze elkaar tegengekomen zijn of dat het meer te maken heeft met hun karakter, hun wil, de manier waarop ze in het leven staan. Ik wilde dat graag te weten komen.
