De film start met een samenkomst waaruit een feest zou moeten ontstaan. De verschillende personen gedragen zich echter terughoudend en geforceerd, er ontstaat een gespannen sfeer. Steeds wanneer er nieuwe gasten binnekomen leeft de hoop enigszins op. Toch blijft het geheel onbevredigend. Al snel trekt een eerste vrouw zich terug en blijft enige tijd in een verwarde toestand op haar kamer. Later in de film tracht ze buiten rust te vinden. Een feestganger bekijkt het tafereel door een glazen deur voordat hij zich onder de aanwezigen begeeft. Hij besluit buiten te blijven. Wel weet hij een vrouw mee naar buiten te lokken. Aan het eind van de film komen deze twee het meeste voor; zij maken een duidelijke ontwikkeling mee in tegenstelling tot de meeste andere personen die steeds weer in hetzelfde patroon vervallen. Het feest loopt tegen een eind. Steeds meer mensen trekken zich op de hen toegewezen kamer terug. Het overgrote deel van de film laat de verschillende individuen zien in pogingen hun onvrede te vergeten. In dit gedeelte komt nu ook pas duidelijk hun aard, verschil in aanpak en de gevolgen van hun handelen naar voren. Ieder voor zich probeert z’n eigen vierkante meter veilig te stellen in de hoop zo toch nog van een -weliswaar eigengereid- feest te kunnen genieten.
(George Schouten)
