Anatomie d'un rapport

Een arme filmregisseur en een onderwijzeres (dus minder arm) wonen ruim drie jaar samen. Wanneer zij thuiskomt na een stageperiode die zij beroepshalve heeft bijgewoond, stelt zij hun sexuele relatie ter discussie. Zij wil niet dat hij haar penetreert: zij vindt het fijner wanneer haar clitoris wordt gestimuleerd. Hij probeert zijn frustratie af te reageren met fietsen. Hij komt oefening te kort. Zij gaan uit elkaar. Zij zegt haar baan op en lijkt gelukkiger met haar vrienden en haar bezigheden van alledag. Hij stort zich in het werk om zijn vriendin te vergeten en om de schulden van zijn film af te betalen. Maar ze willen elkaar terugzien. Na een wandeling op het land, stelt zij opnieuw voor dat hij haar clitoraal stimuleert: dat gaat beter. Dus keren ze terug naar het platteland. Hij neemt haar mee naar een luxueuze uitspanning. Een beetje aangeschoten, biedt zij hem aan haar vaginaal te benaderen. Hij voelt zich in zijn element, zij niet; zij valt in slaap. Hij gaat het prettiger vinden haar clitoraal te bevredigen, als de dood dat zij niet aan haar trekken zal komen. Dan is zij over tijd. De test is positief. Ze vindt het vreselijk om zwanger te zijn, nu ze niets om vaginale gemeenschap geeft. Dankzij een bankmanipulatie kan hij haar abortus in Engeland betalen. Hij toucheert een vorstelijke som doordat de computer een fout heeft gemaakt. Om te voorkomen dat zij ooit weer in de misère zullen geraken, besluiten ze van dat geld een film te maken die hun geschiedenis vertelt. Hij vraagt aan haar te herhalen wat zich in de uitspanning heeft afgespeeld. Maar zij weigert de reconstructie van de 'vaginale toestanden' en schreeuwt: "CUT!". Zij voelt -evenmin als de regisseuse- niets voor een dergelijk slot van de film, berustend op minachting van de vrouwelijke partner en voor alles wat zij in de film heeft verteld. Hij verdedigt dat slot, daarbij wijzend op de moeilijke situatie van de man, die zijn toevlucht moet nemen tot een dergelijke list om de liefde te bedrijven op de manier die hij het fijnst vindt. Anatomie d'un rapport werd door de jury van de Prix Extasy (opgedragen aan de erotische film) met een eervolle vermelding gehonoreerd. De film werd tevens gedraaid op een festival van vrouwenfilms. Men kan zich er daarom over verbazen, dat hij anderzijds geselecteerd werd voor het Festival de Chamrousse. Toch kan het merendeel van het publiek om de film lachen. Luc Moullet is altijd een voorstander geweest van het gebruik van wisselende stemmingen in zijn films. Hoewel Anatomie d'un Rapport niet alleen in de humoristische sfeer ligt, is hij onder andere humoristisch.