Os herdeiros

Brazilië 1930. De koffiekrisis leidt tot een liberale revolutie en brengt Vargas het presidentschap. Wanneer hij wordt gearresteerd, zegt de linkse journalist Jorge Ramos elk vertrouwen in zijn beste vriend op. Na zijn vrijlating trouwt Ramos met Rachel, dochter van een geruïneerde koffieplanter en wanneer in 1945 Vargas valt, keert hij terug naar de hoofdstad om zijn onderbroken carrière voort te zetten. Vijf jaar later komt Vargas opnieuw aan de macht, maar welbespraakt en handig weet Ramos de situatie te redden: hij wordt een van de zeer naaste medewerkers van de president. Ramos is rijk, leidt een dagblad en een radio-tv-station. Hij is een invloedrijke officiële persoonlijkheid met veel aanzien. En wanneer Vargas in 1954 zelfmoord pleegt, wordt Ramos algemeen beschouwd als zijn politieke erfgenaam. Zijn "trouw" heeft hem geen windeieren gelegd. Toch begint op dat moment alles mis te lopen. Rachel onthult hun zoon Joaquim het verraad en de streken die Ramos aan de macht hebben gebracht en Joaquim raakt medeplichtig aan de moord op de door zijn vader geprefereerde broer David. Ramos weet dit tragische feit weer zo te gebruiken dat hij er als een populaire held uit te voorschijn komt: hij wordt tot senator benoemd wanneer Joaquim, instrument van de moederlijke wraak, zijn banden met de illegale partijen ontkent en Ramos tot zelfmoord drijft. Deze inhoudsbeschrijving was wel nodig. De Erfgenamen (van de macht, van de glorie, van hget fortuin, van de haat, van de misdaad...) van Carlos Diegues is geen volledig heldere film. Men moet er slechts de gepassioneerde liefde van een braziliaan voor zijn land in zien, een vreemd en gewelddadig land, vol tegenstrijdigheden. Het werkstuk zou kunnen ontsporen: het lijkt verhakt, samengesteld als mozaïek van realistische sekwenties waarvan de actie zich beetje bij beetje verscherpt tot aan het slot het hhogtepunt wordt breikt. In elk geval kan men niet ongevoelig blijven voor deze verbijsterende mengeling van koele stylering, surrealsitische droombeelden, melodrama en kokende passie. Een barok en machtig werkstuk. -Jean-Loup Passek in L'Actualité, 21-12-1970