Je kan weggaan uit Syrië, maar Syrië verlaat jou niet. Met deze vrijmoedig gemonteerde, rijke documentaire dompelt de in Damascus opgegroeide en nu in Berlijn werkende Diana El Jeiroudi ons onder in haar beleving en herinnering, vanaf het moment dat ze op haar zevende van haar vader een camera krijgt. Als kind hoort ze bommen en weet: “Het kwaad klinkt luid en angstaanjagend.”Eenmaal filmmaker geworden, legt ze demonstraties tegen Assad vast. Is het nog veilig?
In Duitsland denkt ze aan de tragedie van haar verscheurde land en registreert ze stemmen die zich tegen vluchtelingen keren. De vier hoofdstukken hebben ieder een eigen accent. Associatief en niet-chronologisch, zoals het geheugen werkt, waarbij reisindrukken in Syrië zich mengen met archiefbeeld, gedachten in tekst, intieme momenten en de troost van muziek. Een vaak terugkerend gezicht is dat van Orwa Nyrabia (huidig IDFA-directeur), haar grote liefde en filmpartner. Beste documentaire DOK Leipzig volgens het Goethe-Institut.