Michiel ten Horn over openingsfilm Fabula: “we hadden soms het idee dat de hele film vervloekt was”
Met Fabula neemt Michiel ten Horn ons mee naar het zuiden van Nederland, zijn geboortestreek. Centraal staat Jos, een uitgerangeerde crimineel uit een familie die al generaties wordt achtervolgd door rampspoed. Wanneer een grote drugsdeal ook nog eens misloopt, gaat Jos op een persoonlijke zoektocht om te achterhalen waar zijn ongeluk vandaan komt. “Jos draagt een groot trauma met zich mee. De kijker volgt zijn ontwikkeling terwijl hij langzaam leert zich open te stellen voor het wonderlijke en de schoonheid van verhalen.”
De film begint met een waargebeurde gebeurtenis: de vondst van een gouden Romeinse helm door een turfsteker in de Limburgse Peel in 1910, waarna de personages (in het heden) een reis door de provincie maken.
“De film is een liefdesverklaring aan Limburg”
Ten Horn koos bewust voor deze setting. “De film is een liefdesverklaring aan Limburg. Ik ben erg beïnvloed door de verhalen die daar, naar mijn gevoel, meer aanwezig zijn dan in een groot ander deel van Nederland. Men kent misschien De Bokkenrijders, maar er zijn ook allerlei mythen en sagen rondom de het moeras van de Peel: dwaallichten, witte wieven. En dus ook het verhaal van deze gouden helm. Was het een roofridder die met paard en al in het veenmoeras belandde en verdronk? Of was het een offer van een Romeinse officier? Die verhalen ken ik allemaal vanuit mijn jeugd en wilde ik in een film bundelen.”
Fabula laat zich niet in één hokje stoppen. Ten Horn had vanaf begin af aan de wens en ambitie om dit project groots aan te pakken. Het resultaat is een film die een comedy, een actiefilm, een roadmovie en misschien zelfs een buddy movie is. Tegelijkertijd wilde Ten Horn een filosofische rode draad in het verhaal verweven, waarbij hij reflecteert op de hoogte- en dieptepunten van het leven en de onderlinge verbanden daartussen.
“Na al die spannende momenten belandden we iedere keer weer in de juiste positie”
De productie kende momenten van ongeluk, een thema dat centraal in het verhaal staat. “We hadden soms het idee dat de hele film vervloekt was,” vertelde Ten Horn wanneer hij terugblikt op een cruciale scène waarin een auto over de kop vliegt. “De scène kon slechts één keer worden opgenomen. We hoopten dat de auto op zijn kant of op zijn kop zou eindigen, maar hij landde precies weer op zijn wielen terug. Dat was bijzonder ironisch. Het werkte uiteindelijk erg goed in de scène, maar stond ook metafoor voor de hele productie: we hadden veel tegenslag te verduren, en ook veel gevaar opgezocht, maar na al die spannende momenten belandden we iedere keer weer in de juiste positie. Hopelijk geldt dat ook voor het eindresultaat – de productie was een bumpy road, maar ik geloof dat we op vier banden geland zijn.”
Ten Horn belooft met Fabula een achtbaanrit vol actie en humor, gecombineerd met een vleugje existentiële misère. “Ik hoop dat het publiek een reis beleeft die enerzijds filosofische vragen voorlegt, en anderzijds trakteert op een wild en meeslepend Limburgs misdaad avontuur.”