The Halt

Manilla, 2034. Donkere tijden, letterlijk en figuurlijk. Door vulkaanuitbarstingen is het zonlicht verdwenen. Een waanzinnige dictator is aan de macht, terwijl militairen standrechtelijke executies uitvoeren. In de neergutsende regen houden drones iedereen in de gaten. Het werk van de gelauwerde Diaz is sterk verbonden met de tragiek van de Filipijnen. Niet moeilijk om in deze toekomstfantasie een commentaar op het heden te zien.

In zwart-wit, met sober maar trefzeker neergezette scènes, de gebruikelijke royale lengte en hier en daar een toets symboliek, koerst The Halt tussen politieke satire en psychologische peiling van het land. Onder de personages twee vrouwelijke leiders van de Special Forces, die machtige posities en een liefdesrelatie hebben. Hun pad kruist dat van een voormalig docent geschiedenis, nu een zwijgzaam lijdende callgirl. Een ex-rockster is strijder geworden. Schuldgevoel, nationaal geheugenverlies en de keuze tussen gewelddadig of vreedzaam verzet kleuren de kalm opgebouwde plot met onverwachte ontknoping.