Une histoire sans destin

Veroveringsverhalen en utopische voorstellen komen bij elkaar in een film die zich afspeelt op de grens tussen land en water. Drie personages creëren een nieuwe wereld. Een oude man staat in de zee, een soldaat maakt zich klaar voor vertrek en een vrouw kijkt door een verrekijker de verte in. Het is niet helemaal duidelijk waar op aarde we ons bevinden, de regels staan niet vast en soms staat de wereld letterlijk op z’n kop. Beelden van het strand en de branding wisselen zich af met rotspartijen en mangroves, en verwijzen naar de geschiedenis van veroveringen en de strijd tussen de nieuwkomers en de oorspronkelijke bewoners.
De fictieve werelden van de Chileense Enrique Ramirez zijn altijd gelinkt aan de zee. Hij ziet die als een continue bewegende ruimte voor herinnering en projectie, een plek waar het lot van Chili kruist met grote verhalen over ontdekkingsreizen, veroveringen en migratie.