Pirotecnia

Op 6 maart 1906 worden vier mannen geëxecuteerd voor de poging tot moord op Rafael Reyes, de president van Colombia. De gebeurtenis wordt vastgelegd op foto’s, die later dienen als basis voor een gefictionaliseerde verfilming van de mislukte staatsgreep. Vanaf dat begin is cinema onlosmakelijk verbonden met de gewelddadige geschiedenis van het Zuid-Amerikaanse land. Bewegend beeld wordt gebruikt voor geschiedschrijving, propaganda, desinformatie en bindmiddel voor een natie die maar geen eenheid wil worden. Centraal staat het fenomeen falsos positivos, vermoorde jongeren die door het leger zijn verkleed als guerrilla’s om militair succes te simuleren.

Federico Atehortúa Arteaga begint zijn filmessay Pirotecnia als een onderzoek naar de visuele geschiedenis van Colombia, maar raakt op een zijspoor als zijn moeder plots stopt met praten. Dan verlegt hij zijn aandacht naar zijn eigen verleden. Daarin spelen televisiebeelden van de burgeroorlog een rol, en home movies waarin hijzelf als kind toneelspeelt als guerrilla. Film laat zich kennen als krachtig, maar niet altijd eenduidig middel in het vormen van herinneringen.