The Wolf from Royal Vineyard Street

“Neem het goede en laat het slechte weg”, is de aanwijzing die Němec buiten beeld geeft aan zijn hoofdrolspeler die een vissenstaart eet. Dat is de werkwijze in deze meesterlijke afsluiting van zijn leven, een samenvatting van de sappige stukjes die hij reconstrueert en in herinnering roept voor zijn alter ego, het semifictieve personage John Jan. Hij brengt hem, in guerrillastijl, naar Cannes, dat van een plek van hooggespannen verwachtingen is veranderd in de setting voor een professionele deceptie die hij nooit te boven kwam. Het ensceneren van de moord op Godard is slechts een kleine genoegdoening.
Eric Claptons muziek en beelden uit eerdere films smelten naadloos samen met John Jans escapades, terwijl zijn andere alter ego, de voice-over, schalks en ironisch commentaar levert. De bewegende beelden van de tragische Sovjetinvasie van Praag, opnieuw getoond in totale stilte en ter verdediging van Kafka als schrijver over sociale gerechtigheid, zijn slechts een voorproefje van de rijkdom die deze film zo kostelijk maakt.