Dawn of the Felines

Een draaitijd van een week, low-budget, korter dan 80 minuten. En om de 10 minuten een seksscène. Dit waren de spelregels van de Roman Pornofilms uit de jaren 70 en 80, die geproduceerd werden door de Nikkatsu-studios, het oudste filmbedrijf in Japan, die verantwoordelijk waren voor 1100 van zulke ‘pink’ soft-pornofilms. Bijna een halve eeuw later zette Nikkatsu vijf regisseurs aan het werk met dezelfde spelregels, van wie Shiraishi Kazuya (Lost Paradise in Tokyo, IFFR 2010) de jongste was.
In zijn kijk op prostitutie in modern Japan volgen we drie vrouwen – Masako, Rie en Yui – die allerlei klanten afwerken, van oude weduwnaars tot hikikomori (sociaal teruggetrokken jongeren). Terwijl door hun ogen verschillende schakeringen van de hedendaagse Japanse man worden geschetst, is de focus volledig op de vrouwen, hun vriendschap, hun emotionele problemen en kracht, maar ook op de veranderende zakelijke praktijk van de prostitutie in het tijdperk van online interactie.

Zie ook Night of the Felines.