The Whispering Star

In de verre toekomst is de mensheid grotendeels uitgestorven, terwijl tachtig procent van het universum bevolkt wordt door machines. De immer fluisterende androïde Yoko is een van hen: in een eigenaardig ruimteschip dat eruit ziet als een oude Japanse villa vliegt ze door het heelal, op zoek naar vrijwel verlaten planeten om haar lading postpakketten af te leveren. In haar audiodagboek houdt ze al haar gedachten bij, zoals: waarom verloor de mensheid haar interesse in verre oorden toen teleportatie werd uitgevonden? Haar enige gesprekspartner is een haperende boordcomputer.
Voor filmmaker/dichter Sono Sion, vooral bekend van zijn uitzinnige exploitatiefilms en inventieve genremengsels, is The Whispering Star een opvallende uitstap naar een kalmer soort cinema, met knipogen naar het werk van Stanley Kubrick en Andrej Tarkovski. Maar ook dit keer zijn de vaste ingrediënten uit zijn oeuvre - een uitgekiend oog voor strakke composities en een sardonisch gevoel voor humor - weer ruimschoots aanwezig.