De Heremias die vorig jaar als work in progress op het festival werd vertoond had al de lengte van twee speelfilms. Nu dit ‘boek’ af is, passen er met gemak zes speelfilms in. Dat Lav Diaz de tijd neemt om het lijden van zijn hoofdpersoon voelbaar te maken is duidelijk, maar hoe hij het verhaal als het ware uit zijn locaties boetseert, dat blijft toch een soort magie.
De hoofdpersoon, Heremias, heeft niet toevallig een bijbelse naam. De beproevingen die hem ten deel vallen zouden eenieder van zijn geloof doen vallen. Maar Heremias niet. Het bestaan wordt hem onmogelijk gemaakt als zijn ossenkar met handelswaar wordt gestolen en hij het slachtoffer wordt van de corrupte plattelandspolitie. Evenals in zijn monumentale epos Evolution of a Filipino Family geeft Diaz via een persoonlijk drama een beeld van de sociale omstandigheden op de Filippijnen zoals die zich gedurende de twintigste eeuw hebben ontwikkeld. De locaties op het platteland die in fraaie zwart-witbeelden zijn gevangen, geven de film en het verhaal iets tijdloos en versterken de parabelwerking van deze onmiskenbaar morele vertelling.
De film levert een haast meditatieve kijkervaring op. De lang aangehouden, ongesneden shots trekken de toeschouwer langzaam maar zeker in een verhaal met een enorme emotionele impact. Diaz is momenteel bezig met het tweede boek van Heremias, dat naar verluidt het eerste in lengte ruim zal overtreffen. Alvast iets om naar uit te kijken voor volgend jaar. (GjZ)