Assassin(s)

Met zijn harde, maar humoristische film La Haine veroverde Mathieu Kassovitz de harten van de critici en van vele jonge toeschouwers. Zijn nieuwste film Assassin werd echter zeer koel ontvangen; in Cannes werd de film vorig jaar zelfs onthaald op een striemend fluitconcert. Waarom viel de jonge waaghals Kassovitz zo snel in ongenade? Zoals wel vaker gebeurt, richtte men zijn pijlen op de boodschapper van het slechte nieuws. Assassin(s) brengt in de vorm van een grimmig drama het hedendaagse geweld en de verbeelding daarvan in de media onder de aandacht. De film brengt een onaangename boodschap: mede door de afstompende werking van het vele niet-naturalistische geweld op televisie staan wij onverschillig tegenover moord en doodslag.Messieur Wagner (een indrukwekkende rol van Michel Serrault) is een oude huurmoordenaar. Een killer van de oude stempel met een welomschreven beroepsethiek. Hij doodt mensen, inderdaad, maar hij doet het zo goed mogelijk en hij doet het voor geld - niet voor zijn plezier. Als Wagner te oud voor het vak wordt, zoekt hij een leerling om zijn werk voort te zetten. Zijn keus valt op de jonge Max (gespeeld door Kassovitz zelf). Al snel blijkt dat Max niet van talent gespeend is, maar onverschillig staat tegenover de beroepscodes van Wagner. De spanning tussen meester en leerling wordt op de spits gedreven als Max de piepjonge Mehdi bij een klus betrekt, een 'natural-born-killer' die zich van geen enkele code iets aantrekt en moordt met het satanische genoegen van een tekenfilmfiguur. (GjZ)