Pablo Larraín

Saturday Night Fever in het grimmige Chili anno 1978. Pinochets regime onderdrukt en moordt, maar Raúl lijkt alleen geïnteresseerd in een Travolta-imitatiewedstrijd. Meeslepende vertelling over obsessie levert indrukwekkende analyse van dictatuur, onderklasse en amerikanisering.

In de opvolger van Tony Manero krijgt de misselijkmakende immoraliteit van onderdrukking en dictactuur - hier Pinochets Chili - een lugubure en meeslepende verbeelding. Mortuarium-assistent Mario heeft een affaire met nachtclubvlinder Nancy, terwijl de lichamen zich opstapelen op 'het werk'.

Van politiek snapt de Chileense reclamemaker (Gael García Bernal) weinig. Maar als de pessimistische oppositie, dankzij buitenlandse druk, een referendum mag houden over Pinochet, weet hij één ding zeker: Nee kan alleen winnen met een blije campagne. Door de meesterlijke chroniqueur van het Pinochet-tijdperk Larraín.

Larraín schetst een grimmige Chileense werkelijkheid in zijn eerste televisieserie voor HBO Latijns-Amerika. Een spannende actieserie over een drugsdeal die compleet in het water valt. Vluchten is de enige optie, maar niets is wat het lijkt. En voor wie vluchten ze eigenlijk? Voor de wet of voor de maffia?

"Dat ga ik u natuurlijk niet laten opschrijven”, glimlacht Jackie Kennedy tegen haar interviewer, als ze iets te persoonlijk is geweest. Maar wij zien het wel allemaal, in deze eerste Engelstalige film van de Chileense meester Pablo Larraín, over haar dagen na de moord op JFK. Met een alom toegejuichte, intense en intieme titelrol van Natalie Portman.

Een sprankelende Gloria Bell (Julianne Moore) begint een ongemakkelijke romance met de kwetsbare Arnold (John Turturro). Shot-for-shot remake van Lelio’s eigen Gloria.

Dans en drama wisselen elkaar naadloos af in dit audiovisuele spektakel waarin een pleegmoeder haar adoptiekind probeert terug te krijgen.