Filmmaker Claude Demers vertelt het verhaal van zijn zoektocht naar zijn biologische moeder en hun uiteindelijke ontmoeting. Dat doet hij in voice-over, begeleid door beelden uit de nationale filmcollectie van Canada. De zorgvuldig geselecteerde en vloeiend gemonteerde zwart-witfragmenten bouwen als perfect in elkaar passende puzzelstukjes een beeld van zijn moeder zoals hij zich haar voorstelde. Hoe ze opgroeide, werkte, liefhad en hem verliet.
De beelden en ondersteunende muziek geven de innerlijke wereld van zowel de maker als zijn moeder weer: soms verlangend en weemoedig, soms stormachtig en onrustig, soms berustend en kalm. Une femme, ma mère is een lyrische film op de grens van documentaire en poëzie. Om zijn echte moeder tot leven te wekken, vindt de filmmaker haar verhaal opnieuw uit door waarheid van fictie te scheiden. Via een poëtische, zeer gevoelige montage die fictie en documentaire, archiefbeelden en re-enactments combineert, verbeeldt de filmmaker het leven dat zijn moeder misschien heeft geleid.