In Outrage en Outrage Beyond, de voorgaande delen van deze
yakuza-trilogie, veroverde het Japanse Hanabishi-misdaadsyndicaat de
macht na een felle strijd met de Sanno-clan. Veelzijdig regisseur
Kitano Takeshi, die al eerder (zie Sonatine) het gangstergenre een
eigen signatuur gaf, zet deze finale strak en stijlvol, maar ook kil
en hard neer, al ontbreekt een toets gitzwarte humor niet. Otomo
(Kitano), de stoïcijnse yakuza van de oude stempel, heeft nu een
Koreaanse beschermheer. Hij zou het liefst gaan vissen met zijn maat
Ichikawa, maar het lot beslist anders.
Een onbenullig incident in een Koreaans bordeel is de vonk die een breed
uitwaaierende strijd tussen meerdere rivalen doet ontbranden. Otomo
ziet zich genoodzaakt om zich te mengen in dit schaakspel van mannen in gedistingeerde kostuums. Een kille, met abrupte geweldsexplosies doorsneden wereld waarin
gangsterromantiek ontbreekt, de oude yakuza-codes vervangen zijn
door meedogenloos opportunisme en zelfs de politie naar de pijpen van
de misdaad danst.