Masterclass Sergei Loznitsa

VERTIGO. Hoe behoud je de controle over je materiaal en bedwing je de dualiteit?

We weten veel over de manieren waarop filmmakers hun materiaal, met name beeld, gebruiken om de waarneming van de kijker te manipuleren en een bepaalde reactie uit te lokken. Maar het is cruciaal om te bedenken dat filmmakers zelf ook beïnvloed worden door het filmbeeld en erdoor verleid, misleid en ‘bedot’ kunnen worden. Sergei Loznitsa onderzoekt de aard van de relatie tussen de filmmaker en diens materiaal en reflecteert op de ‘valkuilen’, die niet eenvoudig te vermijden zijn.

Tevens in de masterclass, deze korte films van Sergei Loznitsa:
Portrait – Portret van Russische plattelandsbewoners. Niet alleen wij, als toeschouwer, kijken hun in het gezicht, maar ze kijken ook terug. De film verwijst naar de primaire functie van film: het documenteren van voorbijgaande momenten in het menselijk bestaan.
Factory – Met adembenemende beelden in warme, sacrale tonen neemt Factory de kijker mee op een visueel hypnotiserende tocht door het inwendige van een oude Sovjetfabriek. Filmmeditatie over Mens en Machine.
The Train Stop – Een afgelegen treinstation diep in de Russische bossen. Binnen slaapt iedereen. Een film zonder woorden, badend in spookachtig licht. Loznitsa omschrijft dit werk als een metafoor voor het gevoel dat mensen in Rusland tegenwoordig hebben, dat ze ‘uit de tijd vallen.’

(moeten de originele Russische titels gebruikt worden?)