Monsieur Lazhar

Een lagereschoolklas wordt opgeschrikt door een heftige gebeurtenis. Simon vindt zijn lerares Martine nadat zij zich in het lokaal heeft opgehangen. Haar vervanger, de strenge doch rechtvaardige Algerijnse immigrant Bachir Lazhar, probeert de kinderen aanvankelijk de literatuur van Honoré de Balzac bij te brengen. Tevergeefs, want ze hebben iets heel anders aan hun hoofd. De zelfmoord heeft een diepe wond achtergelaten, met name bij Simon en Alice. Bachir worstelt zelf ondertussen met familieproblemen en kan ieder moment het land uit worden gezet.
Al doen de zware thema's verlies, dood, schuld en onschuld anders vermoeden, deze op een toneelstuk van Evelyne de la Chenelière gebaseerde film is charmant, teder en op momenten zelfs opvallend humoristisch. De goedmoedige Bachir wordt door Mohamed Fellag subtiel en ontroerend neergezet. Falardeau weet Émilien Néron (Simon) en Sophie Nélisse (Alice) tot diepgaand spel te bewegen, zoals hij eerder in C'est pas moi, je le lure! deed met de kindacteurs. Het resultaat is een liefdevolle, warme publieksfilm à la Être et avoir.