Bewerking van het gedicht Mi ultimo adiós (Mijn laatste afscheid) van José Rizal (1896): ‘Op het slagveld, in strijdens klank / Gaven anderen ook hun leven, zonder twijfel of voorbehoud / De plek doet er niet toe, cipres of laurier of lelieblank / Schavot of open vlakte, gevecht of martelbank / ‘T is altijd eender, om ons thuis te dienen en ’s lands behoud.’