Als fotograaf en filmmaker beweegt Jeanne Faust al jaren tussen beeldende kunst en film. Al haar werken spelen met ons verwachtingspatroon, gewend als we zijn aan verhalen die in filmbeelden verteld worden. Haar kleine, zeer zorgvuldig in beeld gebrachte verhalen zijn eigenlijk helemaal geen verhalen – ze worden dat pas door wat wij als kijker vermoeden en invullen. Soms lijken de korte films gedichten, waarin de witregels evenveel zeggen als de tekst.
In vrijwel elke film van Faust vindt een kleine omkering plaats. De geïnterviewde filmster draait de rollen om en begint de interviewster te bestoken, de handen in beeld volgen de instructies die wij buiten beeld horen, of de actie wordt tweemaal, uit verschillende standpunten getoond.
Door mensen te vragen hun handelingen voor de camera nog eens na te spelen, zoals Faust herhaaldelijk doet, wordt duidelijk hoe groot onze wens is om nog steeds te geloven dat wat de camera registreert, ‘echt’ is. Authenticiteit is zo belangrijk dat de kijker er zijn kritisch vermogen bijna automatisch voor uitschakelt.
Van de drie regisseurs die centraal staan in de Rotterdamse Short Profiles, zou Jeanne Faust als de meest conceptuele betiteld kunnen worden. Haar onderwerp is de cinema en haar conventies. Maar om ons daar goed naar te laten kijken heeft zij geen citaten of verwijzingen nodig – ze schept gloednieuwe beelden.
Jeanne Faust (Wiesbaden, 1968) studeerde aan de kunstacademie in Hamburg. Zij woont en werkt op diverse plaatsen in de wereld maar heeft haar basis in Hamburg. Haar werk was de afgelopen jaren onder meer te zien in Museum Ludwig in Keulen, tijdens Manifesta 4 in Frankfurt en op de afgelopen Biënnale van São Paulo.
In dit verzamelprogramma
-
-
-
-
My Own Private Satellite
In een zielloze buitenwijk draaien de bewoners hun routine. Gespeeld door de bewoners zelf. -
-
Excuse Me Brother
Een bidsprinkhaan wordt geprepareerd, een gesprek ontvouwt zich boven dit precieuze karweitje. -