La chouette aveugle

The Blind Owl is een uiterst betekenisdichte film. De beste benaming ervoor is kosmisch: een bewerking van een Iraanse roman en een Spaans toneelstuk door een Chileense regisseur. Tegelijkertijd is het ook een regionale film, aangezien hij is geproduceerd door het Maison de la Culture in Le Havre en daar opgenomen. Het is een voortdurende mix van droom en werkelijkheid, verleden en heden. Bovendien vertoont de film een sterke verwantschap met het reflexieve karakter van de Latijns-Amerikaanse literatuur. Voor mij is dit het meesterwerk van Ruiz. Het ene beeld is steeds weer in tegenspraak met het volgende. Zelfs in het cruciale gebruik van ondertiteling is de film bijzonder: vaak is niet de dialoog ondertiteld, maar wat er níet gezegd wordt. Het is bovendien een belangrijk werk qua kleurgebruik, dat in wezen het fundament voor de hele film vormt. De eerste keer dat ik hem zag, had ik een PAL-cassette op een SECAM-videorecorder. De film was alleen in zwart-wit te zien en daarmee compleet onzichtbaar. Hij bevat een serie kleureffecten in een wit vlak, waarbij elk effect een bepaalde betekenis heeft. Het doet nogal aan Sternberg denken, in de totale geconstrueerdheid van het beeld: zo veranderen schaduw en belichting bijvoorbeeld binnen één shot. Deze film is één grote uitbarsting van creatieve verbeeldingskracht.Luc Moullet