Shikoku

De titel verwijst naar de dubbele betekenis van het woord shi, dat ‘vier’ kan betekenen, maar ook ‘dood’. In het normale taalgebruik verwijst ‘Shikoku’ naar het eiland Shikoku (vier landen), het kleinste van de vier hoofdeilanden van de Japanse archipel, maar hier betekent het ook ‘land van de dood’: het rijk waar doden en wraakzuchtige geesten huizen. Op het eiland Shikoku zijn 88 heiligdommen die shintoïstische en boeddhistische pelgrims op hun bedevaart aandoen. Volgens een legende kunnen de doden worden aangeroepen als de bedevaart in omgekeerde volgorde wordt afgelegd. Een moeder klampt zich hieraan vast wanneer zij haar dochter probeert terug te roepen uit het dodenrijk. Als ze terugkeert uit een vallei waar volgens de overlevering de goden huizen, is ze niet alleen. Voor Shikoku werd een een nieuw type zeer gevoelige film gebruikt waardoor de beelden ongewoon diepe kleuren hebben gekregen. In een van de scènes zijn de doden te zien in het licht van de ondergaande zon: een angstaanjagend moment voor de kijker die beseft dat het hier niet om levende mensen gaat. Natuurlijk is dit ook te danken aan de uitstekende regie van Nagasaki. De aanhankelijkheid van het meisje voor haar jeugdvriend van wie ze door haar voortijdige dood werd gescheiden, getuigt van een emotionaliteit die we kennen uit Nagasaki’s eerdere films, en die op gespannen voet staat met een maatschappij die met haar dwingende rolmodellen de moraal van de mens ondermijnt. (K.O.)