La guerre d'un seul homme

"Aan mijn film ligt een idee van Walter Benjamin ten grondslag: de gedachte een boek te schrijven, dat geheel bestaat uit citaten. Ik wilde citaten 'met elkaar in gesprek brengen', die alleen al door de confrontatie steeds een beetje meer zouden zeggen, en dat 'meer' zou ook steeds anders zijn. In het enorme citatenreservoir, dat een tijdperk achter zich laat (openbare beelden, private woorden, bombastische of valse ideologie, bekroonde en verboden melodieën) interesseerden mij de tegenstellingen of overeenkomsten minder dan de onverzoenlijke gelijktijdigheid, de coëxistentie in het conflict. Dat wil zeggen, ik interesseerde mij het meest voor het alledaagse bestaan, waarin het monsterlijke zich normaliseert. Ik heb mijzelf niet toegestaan te spreken als historicus en te melden wat nu de waarheid is. Ik heb de verleiding weerstaan leugens of dubbelzinnigheden duidelijker voor te stellen dan ze in hun tijd waren. Maar natuurlijk staat de tijd, die sindsdien verstreken is, mij toe de momenten van toen in een ander perspectief te zien. Een genoegen: de film op de montagetafel stop te zetten om enkele vluchtige, onbekende gezichten van toen te bestuderen, het gebaar van een zwijgende getuige te tonen, een offer zonder heldenroem. De opgave: met de middelen van documentaire fictie nog één keer de vraag te stellen "Wat is eigenlijk geschiedenis?". Of beter: "Uit welk materiaal is zij opgebouwd?". Maar vooral: "Wat verdringt zij, om zich te vormen?". Edgárdo Cozárinsky