In de aftiteling van zijn essayfilm Le livre d’image citeert Godard Bertold Brecht: “Alleen een fragment draagt het teken van authenticiteit.” Het is de sleutel tot zijn eigen film, die is samengesteld uit fragmenten uit andere films, YouTube-clips en kunstwerken. Godard bewerkt de beelden, monteert er flarden muziek onder en spreekt zelf al fluisterend de voice-over in.
Le livre d’image is opgedeeld in vijf hoofdstukken, waarin acht motieven zijn te ontwaren: handen, de trein, nationalisme, geweld, chaos, de wet, imperialisme en revolutie. Daarnaast keert een vast Godard-thema terug: het verschil tussen woord en beeld, en tussen werkelijkheid en representatie van de werkelijkheid. Wat dat laatste betreft, gaat Godard in de tweede helft van zijn prikkelende essay in op de westerse blik op het Midden-Oosten, dat, zo blijkt, vooral als een exotisch oord wordt neergezet. Godard deconstrueert dat beeld echter om er vervolgens een ander beeld tegenover te zetten: dat van filmclips uit het Oosten. Zo geeft hij Arabieren een stem.