Lumina – Roberto Turigliatto

Net als zijn collega’s Fulvio Risuleo en Andrea Sorini, behoort Samuele Sestieri tot een generatie jonge filmmakers die met eigenzinnige lowbudgetproducties breekt met het canon van de zogenaamde cinéma du réel, die ook in Italië de afgelopen jaren dominant was. The Bear Tales, die hij samen met Olmo Amato maakte, was al een soort onbekend object, een surrealistisch sprookje dat een anomalie vormde in het Italiaanse filmlandschap.

Lumina hervat die visionaire poëtica. We bevinden ons wederom in een postapocalyptische dimensie, in dit geval een verloren wereld tussen de ruïnes van verlaten dorpen in Basilicata en Lazio. “Maar deze sciencefiction-documentaire”, zoals de auteur het zelf omschrijft, “transformeert zichzelf in een intiem, persoonlijk coming of age-verhaal.” Tegelijk is Lumina ook een film over cinema en visie, over de herinnering aan voorwerpen en over energie die een niet te ontcijferen verleden en zijn spoken blootlegt.

Sestieri was van kinds af aan een groot filmliefhebber, gefascineerd door zowel de populaire cultuur als de avant-garde, door fantasy en radicale auteurscinema. Later was hij animator van blogs en online tijdschriften. Uit al zijn werk spreekt zijn bewondering voor tekenfilms en zijn favoriete regisseurs – van Malick tot Rossellini en Wakamatsu. Maar tegelijkertijd overstijgt hij dit op een originele, spontane en experimentele wijze, fascinerend om in de toekomst te blijven volgen. Lumina is een gebaar van liefde voor cinema en nieuwe talen, alsof film zijn oorspronkelijke licht zou kunnen hervinden, alsof het nog terug kan naar de kindertijd van de kunst – zelfs als postmodern, digitaal derivaat.

Geschreven door Roberto Turigliatto