Daft Punk's Electroma

Wonderlijk: een muziekfilm van twee muzikanten, gemaakt zonder hun eigen muziek. In zijn uitgesproken kaalheid en minimale sciencefictionstijl is de film ook visueel wonderlijk en intrigerend. Het kleine maar kundig uitgesponnen verhaal speelt zich af in een woestijnachtig Amerikaans snelweglandschap van nucleaire testen en hardnekkige geruchten over UFO's. Twee robots willen graag mens worden. Dat is het hele drama dat zich in die weidsheid afspeelt. De twee robots in strakke leren Daft-Punkpakken en futuristische geblindeerde helmen worden overigens niet door de bandleden/regisseurs zelf gespeeld.
De makers regisseerden eerder een tweetal films en tevens hun eigen muziekvideo’s, dus helemaal onbevangen zijn ze niet, maar al dan niet bewust benaderden ze het medium film met ongekend veel vrijheid. Soms is er eerder sprake van choreografie dan van drama, waardoor ze in feite redelijk dicht bij hun eigen métier blijven.
Geen Daft-Punkelektronica dus, maar wel een bezwerende mix van Todd Rundgren, Brian Eno, Sébastien Tellier, Curtis Mayfield, Linda Perhacs, Jackson C. Frank en Mathieu Tonetti. De film is al vergeleken met Gerry van Gus Van Sant en The Brown Bunny van Vincent Gallo, maar die vergelijking beperkt zich tot de schilderachtige traagheid en de kaalheid van het landschap. De toon - zowel wat betreft gemoed als muziek - is letterlijk die van een andere wereld. Als je het zo ziet en beluistert, zijn er lichtjaren van verschil. ( GjZ )