Flo Rounds a Corner

Als het waar is dat materie bewustzijn heeft en, zoals Henri Bergson stelt, van beweging afziet om energie te besparen, vallen we hier behoorlijk van ons geloof. Een gebroken gelofte van stilstand, een ware vloedgolf van energie. De hele wereld hangt aan een scharnier en fladdert op en neer op de ademtochten van een onzichtbare, uitzinnige blaasbalg. Alles bibbert en beeft in schoonheid. Gestalte en grond (ouderwetse term voor wat we eigenlijk zien) zitten op een wipwap van tektonische platen die in slow-motion schuiven. Origami à la Cézanne, zeg maar. Maar goed dat deze dans zo langzaam, zo zorgvuldig en zo zeer met moleculaire precisie wordt uitgevoerd, anders liep het op een ramp uit. Flo, de held van het verhaal, wandelt in trance over straat in het Italiaanse Taormina. Even terloops, ogenblikkelijk en op tijd als Aankomst van een trein in La Ciotat, waarmee een vorige eeuw werd uitgeluid. Een mijlpaal. (M.M.)