Deze installatie onderzoekt de werkelijke aard van televisie, met haar ontelbare zenders, alomtegenwoordigheid en oneindige stroom beelden. Door middel van abstractie en sprongen in de tijd wordt een uitzending opnieuw geïnterpreteerd: filmische cuts worden duidelijke verticale secties, zooms worden uitgebeeld als bogen. Reclames en videoclips worden levendige verticale patronen en hectische, gekleurde vlekken, terwijl nieuwsuitzendingen rustgevende studies van horizontale vegen zijn.