Een kennismaking met onze nieuwe Zakelijk Directeur

In juni kondigde IFFR aan dat er een nieuwe Zakelijk Directeur is aangesteld: Clare Stewart, de voormalige Director of Festivals bij BFI en Interim CEO bij Sheffield DocFest. Inmiddels is ze in het diepe gesprongen om de editie van 2024 samen te stellen, met alle uitdagingen en kansen die dat met zich meebrengt. We spraken met haar over haar verleden, heden en toekomst bij IFFR.

Wanneer bezocht je IFFR voor het eerst, en wat voor impact had dat op jou?

IFFR was het eerste internationale filmfestival dat ik buiten Australië bezocht. Ik won een beurs van de Queen's Trust als jonge Australische curator/programmeur en ik reisde naar vele bestemmingen over de hele wereld om te kijken naar de manier waarop nieuwe technologieën invloed zouden hebben op de presentatie van bewegend beeld in de toekomst. Alles, van de eerste VR-werken tot kunstzinnige bewegend beeldinstallaties. Dit was in 1998, toen Simon Field Festivaldirecteur was en IFFR destijds het enige grote filmfestival ter wereld was dat deze vooruitstrevende programmering omarmde. Destijds heette het Exploding Cinema en in de loop der jaren is het geëvolueerd naar wat nu Art Directions is.

"Dit was mijn eerste kennismaking met de rol die Rotterdam speelt."

Toen ik na deze reis terugkwam in Australië, werd ik uitgenodigd om als gastcurator een experimentele sectie te programmeren voor het Melbourne International Film Festival, en ik selecteerde een behoorlijk aantal films die ik voor het eerst had gezien op IFFR, met een programma dat gewijd was aan Sadie Benning, van wie de film Flat is Beautiful dat jaar op IFFR te zien was. Dit was mijn eerste kennismaking met de rol die Rotterdam speelt voor programmeurs en curatoren over de hele wereld, die hier komen om films en kunstwerken te zoeken voor programma's overal ter wereld.

Hoe heeft je achtergrond en ervaring je voorbereid op de rol van Zakelijk Directeur bij IFFR?

Mijn grootste passie is altijd geweest om films en filmmakers te verbinden met het publiek en de zeer bijzondere omgeving die filmfestivals creëren. Mijn eerste baan in de filmfestivalwereld was als Festivaldirecteur van het Sydney Film Festival (edities 2007–2011). Ik werkte al vele jaren in programmering en theatervoorstellingen in Australië, maar bij SFF deed ik de eerste ervaringen op met het runnen van een onafhankelijk filmfestival met veel stakeholders en een zeer beperkt budget.

"Mijn strategische focus daar was het festival toegankelijker te maken voor publiek, de internationale positie te versterken en het profiel te verhogen."

De ervaring bij het Sydney Film Festival heeft me zeer goed gediend toen ik begon als Director of Festivals voor de BFI, waar ik verantwoordelijk was voor zowel de zakelijke als de creatieve aansturing van het BFI London Film Festival en BFI Flare: het LHBTIQA+-Film Festival van Londen voor de edities van 2012–2017. Mijn strategische focus daar was het festival toegankelijker te maken voor publiek, de internationale positie te versterken en het profiel van Britse en internationale films en filmmakers te verhogen. Terwijl ik bij de BFI was, werkte ik samen met andere collega's aan wat de BFI Diversity Standards zouden worden. Deze werden gelanceerd tijdens het Black Star-symposium van LFF met een buitengewone keynote van David Oyelowo. We hebben ook met succes BFI Flare opnieuw gepositioneerd (voorheen het BFI London Lesbian & Gay Film Festival), het programma hervormd, de sponsorinvestering vergroot en een LHBTIQA+-mentorprogramma geïntroduceerd.

Mijn jaar als Interim CEO bij Sheffield DocFest heeft ook echt de weg klaargemaakt om af te stappen van een combinatie van een programma en zakelijke focus naar een focus die meer gericht is op strategie, financiële resultaten en de mensen en cultuur van een organisatie.

Hoe ben je van plan de identiteit van het festival onder jouw leiding te versterken?

IFFR’s karakter is zeer democratisch, met ruimte voor zowel de industrie, filmmakers als publiek. Dit soort directe verbondenheid is zeldzaam in het filmfestival-universum, en ik heb altijd gehouden van het gelijkmakende effect hiervan – cinema zonder grenzen. In die identiteit is ook het ideaal van samenwerking verankerd – net zoals bij het maken van films is het maken van festivals berust op een sterk samenwerkingsproces.

"Ik geloof in de waarde van co-creatie, van samen met partners aan tafel zitten en bedenken hoe we samen iets kunnen bereiken."

Ik denk dat de identiteit van het festival en de organisatie verder versterkt kunnen worden door middel van samenwerkingsverbanden. We hebben al veel sterke bestaande partnerschappen – in Rotterdam, Nederland en internationaal – en onze partners hebben IFFR echt gesteund in de uitdagingen van de afgelopen jaren. Nu we in een financieel uitdagende situatie zitten, ben ik verheugd te zien hoe diep onze partners geïnvesteerd zijn in het succes van IFFR en hoe graag ze met ons "mee willen denken" over hoe we de situatie kunnen aanpakken. Ik geloof in de waarde van co-creatie, van samen met partners aan tafel zitten en bedenken hoe we samen iets kunnen bereiken dat wederzijds voordelig is. Dat betekent dat je ook bereid moet zijn om risico's te nemen, responsief te zijn en strategisch moet denken.

Hoe zie je IFFR ontwikkelen in de komende jaren?

Ten eerste zal onze focus liggen op consolidatie en het verder opbouwen van IFFR, onze middelen, partnerschappen en publiek na de pandemie en organisatorische veranderingen. Zoals bij de meeste culturele instellingen, zijn de afgelopen jaren erg moeilijk geweest, en hoewel het belangrijk is om ambitie en plezier weer aan te wakkeren, is het ook belangrijk om ons eerst te richten op onze impact in plaats van te snel uit te breiden of op te schalen.

We hebben al moeten inkrimpen en consolideren voor de editie van 2024, waarbij we met aanzienlijk minder middelen moeten werken vergeleken met voorgaande jaren. De strategische focus voor de komende 4 à 5 jaar moet samenvallen met zakelijke duurzaamheid en een versterkt gevoel van de kernwaarde van IFFR. Ik denk dat doel en identiteit met elkaar verweven zijn – je kunt geen Tijger zijn zonder kracht, moed en onafhankelijkheid, en die identiteit bepaalt ook het doel van IFFR: een felle verdediger en kampioen van onafhankelijke filmmakers en onafhankelijke filmproducties.

“De strategische focus voor de komende 4 à 5 jaar zal moeten samenvallen met zakelijke duurzaamheid en een versterkt gevoel van kernwaarde.”

Visie is altijd een interessant concept als het gaat om internationale filmfestivals. We vervullen vele rollen – ambassadeur, diplomaat, facilitator en communicator – en deze rollen zijn gericht op hoe we het beste de visie van filmmakers en artiesten kunnen dienen en hen kunnen verbinden met publiek of ontwikkeling/productie/financieringsmogelijkheden via het Hubert Bals Fonds, CineMart en andere Pro activiteiten.

Ik ben geïnteresseerd om IFFR verder te ontwikkelen – niet alleen om op de beste manier het festival te ondersteunen, maar ook om ons verhaal over impact met meer lef te vertellen, om een verschil te maken in het sociale en culturele weefsel van Rotterdam, om gelijkheid, diversiteit en inclusie niet alleen over de vertegenwoordiging in het programma te laten gaan, maar dat deze onderwerpen ook zijn ingebed in de structuur van de organisatie en de basis vormen voor al onze activiteiten. Een aspect van onze Festival Directeur, Vanja Kaludjercic's creatieve visie voor het programma is dat het de diversiteit van de stad Rotterdam volledig weerspiegelt, en een van onze belangrijkste doelen is om onze publieksontwikkeling meer in lijn te brengen met de diversiteit van de stad.

Heb je hobby's of activiteiten die je helpen ontspannen en opladen?

Voor mij is het starten in deze rol niet alleen het begin van een nieuwe baan, maar ook het begin in een nieuw land. Mijn grootste hobby op dit moment is het verkennen van Rotterdam. Ik ben hier de afgelopen 25 jaar vele malen geweest, maar toen heb ik eigenlijk alleen de stad vanuit de context van de bioscopen ontdekt! Ook ben ik Nederlands aan het leren, tot nu toe alleen op Duolingo, dus ik denk dat het nu een hobby is, maar na IFFR 2024 wordt het serieus studeren. Ik ben de laatste tijd niet meer zo vaak op de yogamat te vinden, maar ik hou van yoga om in balans te blijven!

De rest van de tijd gaat het nog steeds allemaal over film voor mij. Ik blijf mijn werk doen voor BAFTA in de Film Committee daar, met een focus op het voorzitten van jury's die nieuw talent erkennen. Ik kijk ernaar uit om ook meer te weten te komen over nieuw filmtalent in Nederland en ik ben enthousiast dat Vanja zo'n focus legt op Rotterdams talent, vooral door RTM-initiatieven te integreren met het hoofdprogramma.