Viva água

Voor Viva áqua nam Cynthia Madansky het filosofische boek Áqua viva (1973) van Clarice Lispector als uitgangspunt. Ze noemt het een meditatie op het boek, dat geschreven is als innerlijke monoloog en een muzikale kwaliteit heeft door de herhaling van bepaalde passages. In de film komt dit naar voren door de manier waarop tekst, bewerkt filmmateriaal, abstracte kleurvlakken en in scène gezette situaties rond een huis elkaar afwisselen. Viva áqua ontvouwt zich als muzikale droom zonder narratief.