Floating in Memory

De afgelopen decennia zijn jonge mensen in China met miljoenen tegelijk naar de stad getrokken. Ter vergelijking: het is alsof de complete bevolking van Europa in twintig jaar tijd naar de stad is verhuisd, en het is dan ook niet verbazingwekkend - nee, het is onontkoombaar - dat deze ontworteling een stroom aan verhalen, onderzoeken, kunstuitingen en natuurlijk films veroorzaakt, die nog vele jaren aan zal houden. Een emotioneel aangrijpend voorbeeld van zo’n verhaal vertelde de getalenteerde Peng Tao al in zijn veelgeprezen debuutfilm Little Moth. In zijn tweede film, Floating in Memory, is de toon grimmig en onontkoombaar. De basis van het verhaal ligt, zoals bij zoveel films, in een klein krantenberichtje. Peng richt de onrustige, zoekende camera op Xiu, een winkelmeisje dat inwoont bij haar bazin en de avonden doorbrengt in het plaatselijke danslokaal. Die plek blijkt tevens jachtterrein van loverboy Qiang, ook een jongen van het platteland. Even lijkt een soort van liefde in het emotionele niemandsland mogelijk, maar binnen de kortste keren zijn ze elkaar, en hun toekomst, weer kwijt. In de schijnbare eenvoud van de concentratie waarmee Peng Tao zijn jonge gelieven portretteert, doen ze denken aan de tragische protagonisten van de gebroeders Dardenne. Pengs film toont een nauwelijks ingehouden urgentie en is gemaakt met onder meer een digital production grant van het Hubert Bals Fonds. (GT)