True Stories

Toen hij zijn eigen rockvideo's ging regisseren, leek David Byrne (zanger van de Talking Heads), al een moeiteloze overstap te maken. De overstap naar de speelfilm gaat hem nog gemakkelijker af. In deze pseudo-documentaire speelt Byrne een amusante, excentrieke versie van zichzelf, die in een een ordinair stadscowboypak door de stad toert in een rode cabriolet, terwijl hij grappige oneliners produceert, waarbij hij het publiek vaak direct toespreekt.
Byrne brengt zijn personages, excentrieke figuren die hij uit kranten haalt, samen op een fictieve plek. Het kleine Amerikaanse stadje Virgil viert zijn 150e verjaardag met een optocht en een concert. De gelaatsuitdrukking van Byrne is de hele film door een wonderlijke mix van nieuwsgierigheid, verbazing en ongeloof, terwijl hij zich door het dagelijkse leven van Virgil begeeft en het bizarre zoekt, en vindt, in het gewone.
Hoewel Byrne schrijver, hoofdrolspeler en regisseur is van True Stories, heeft hij ook nog een aantal nummers geschreven, die uitgevoerd worden door verschillende leden van de cast, evenals door Talking Heads, waarvan de leden ook in de film zitten. De film doet wat sommige schilders proberen: gewone beelden herscheppen in vreemde nieuwe vormen. Er is nauwelijks een moment in True Stories dat niet alledaags is voor mensen die opgegroeid zijn in het Midwesten, en geen moment dat niet overloopt van geheimzinnigheid, ontwijking, eenzaamheid, ontaarding of verholen vreugde.