Belle de jour

Naar aanleiding van Belle toujours, de meesterlijke nieuwe film van Manoel De Oliveira (98), toont het festival met veel plezier Belle de jour uit 1967, Buñuels meest succesvolle film, die hij maakte toen hij al 67 was. Deels omdat het nooit kwaad kan het geheugen op te frissen, deels omdat Belle toujours nieuwe interpretaties uitlokt van een film die bij uitstek vatbaar is voor vele interpretaties.
Het verhaal van Belle de jour, in het kort, is dat van de pas getrouwde Sévérine (gespeeld door Deneuve) die in haar huwelijk frigide is, maar wel ’s middags als prostituee in het bordeel haar seksuele verlangens bevredigt op een gaandeweg steeds perversere manier. In Buñuels film is niet uit te maken of de gebeurtenissen echt zijn of ontspruiten aan haar fantasie, maar hij geeft wel een verklaring (in Sévérines jeugd) voor haar voorkeur voor bondage en masochisme - zaken waarvoor haar echtgenoot (Sorel) in tegenstelling tot haar klanten geen interesse toont. Michel Piccoli speelt als Henri Husson een cruciale rol in de laatste scènes van dit meesterwerk: het is de ‘vriend’ des huizes geweest die Sévérine op het spoor van het bordeel heeft gezet. En verklapt hij nu, aan het slot, Sévérines geheimen wel of niet aan de inmiddels verlamde, stomme echtgenoot? Dat vertellen we een volgende keer, misschien. (GT)