President Mir Qanbar

Mir Qanbar is een gepensioneerde Iraanse ambtenaar uit de Turkstalige provincie Azerbeidzjan, ver van de hoofdstad Teheran. Hij doet mee aan de presidentsverkiezingen en voert niet voor de eerste keer campagne: vijf maal reeds deed hij een gooi naar een plek in het parlement en bij drie eerdere pogingen president te worden, werd hij om allerlei redenen gediskwalificeerd. Zijn team bestaat uit één medewerker, de kreupele Seifollah, die een positie als minister van Gezondheid in het vooruitzicht is gesteld. De middelen waarover Mir Qanbar en Seifollah beschikken zijn een ezel, folders en een megafoon, waarmee ze van gehucht naar gehucht trekken. Omdat Mir Qanbar zelf een arme dorpeling is, begrijpt hij als geen ander de noden van het volk, zo luidt ongeveer zijn boodschap. Maar om het volk te helpen moet hij eerst worden geaccepteerd als kandidaat. Wellicht kunnen de documentairemakers de daarvoor noodzakelijke auditie bij (inmiddels ex-) president Khatami bewerkstelligen? Evenals Shirvani's stilistisch gezien bijna tegenovergestelde speelfilmdebuut Navel werd President Mir Qanbar ondersteund door het Hubert Bals Fonds. Het resultaat is een humaan en humoristisch portret van een Don Quichote (en zijn Sancho Panchez), dat bovenal ook een sensitieve kijk geeft op het dagelijkse dorpsleven in Iran. Daarmee is het een film over het electoraat, meer dan over politici. (GT)