Bart Vegter

Een film zonder uitwendig onderwerp. Alleen licht en beweging. Zoals zonlicht, weerkaatst door watergolven op een witte muur. Door een vlak verticaal te bewegen voor de camera en achtvoudige belichting van de film toe te passen ontstaat een beeld van horizontale banen in diverse grijstinten.

De tijd is een abstracte, met de computer gegenereerde film, waarin kleur de hoofdrol speelt.

Het uiterst delicate, computergegenereerde Forest-Views evoceert niet alleen de processen van bloei en verval, maar ironisch genoeg ook het scheikundelaboratorium. Uit het beeld zelf lijken organische vormen te ontkiemen, als ware het een uitvergroot petrischaaltje. (catalogus Sundance Film Festival 2001)

...Vier manieren om te vertrekken, vier manieren om de tijd vast te houden...Four Moves bestaat uit vier delen, die elk een eigen abstracte variatie tonen op het thema kleur en beweging. De enige gebruikte vormen zijn vierkanten, die heen en weer over elkaar bewegen in uiteenlopende tempi en kleuren.

Het beeld van deze abstracte film is door meervoudige belichting samengesteld uit basiselementen die ontstaan wanneer je een kubus doorsnijdt evenwijdig aan zijn drie hoofdassen. Deze vlakken bewegen onafhankelijk van en in reactie op elkaar. De rotaties en verschuivingen brengen veranderingen in vorm en compositie tot stand.

Een film zonder uitwendig onderwerp. Alleen licht en beweging. Zoals zonlicht, weerkaatst door watergolven op een witte muur. Door een vlak verticaal te bewegen voor de camera en achtvoudige belichting van de film toe te passen ontstaat een beeld van horizontale banen in diverse grijstinten.

In Need of Space is geïnspireerd door de minimal music van Steve Reich en bestaat uit bewegende verticale lijnen en kleurvlakken; de ribben en vlakken van een roterende kubus met het formaat van een filmframe. Door het object in het frame te kantelen ontstaat een geheel andere dynamiek in drie dimensies.

Computergegenereerde film in drie delen, waarbij ieder deel zijn eigen, formele startpunt heeft. De beelden bestaan uit 8 tot 14 onafhankelijke elementen. Op deze formele basis worden continu variaties uitgevoerd door middel van geleidelijke wijzigingen in de positie, richting, beweging, snelheid en kleur van de elementen.

Uitgangspunt bij Space-Modulation is het ontdekken van het moment waarop een tweedimensionaal beeld overgaat in een driedimensionale ruimte. Vegter laat dit zien aan de hand van een patroon van 196 punten die ten opzichte van elkaar bewegen. Door in- en uit te zoomen zoekt hij naar het moment waarop de diepte zichtbaar wordt.

Een monochroom, plat beeld verandert langzaam in een theatraal schouwspel, waar kleur op subtiele wijze lijnen en conische vormen laat smelten en stollen. Aan het einde verliezen de kleuren hun kracht en resteert alleen de basisstructuur van het beeld - 'het gebeente'. Maker Bart Vegter gebruikte de Fourier-transformatie, in drie dimensies, om De tijd te maken.

Zwerk is een abstracte film die een denkbeeldige wereld toont. Ik wilde een gelegenheid creëren om iets te zien zoals het is. Wat rest is een visuele ervaring. Bij het maken van de film werd ik geïnspireerd door de woorden 'op de rand van de leegte' en mijn interesse in het gebied tussen chaos en orde. (BV)